Wat is geamortiseerde kostprijs?
Geamortiseerde kostprijs is een methode om de kostprijs van een belegging te berekenen door de rente in de loop van de tijd toe te voegen aan de initiële aankoopprijs. Het is van toepassing op obligaties en andere vastrentende effecten waarin beleggers rente ontvangen, maar de belegging voor de vervaldatum verkopen.
Inhoudsopgave
Hoe werkt geamortiseerde kostprijs?
De geamortiseerde kostprijs van een belegging wordt berekend door de oorspronkelijke aankoopprijs van de belegging te verhogen met de rente die is ontvangen onderweg, minus eventuele betalingen voor schulden, kosten en commissies. Dit betekent dat beleggers de reële kost van hun belegging berekenen in plaats van alleen de aankoopprijs en de opbrengst bij verkoop te gebruiken.
Waarom wordt geamortiseerde kostprijs toegepast?
Geamortiseerde kostprijs is belangrijk omdat het beleggers in staat stelt om een nauwkeuriger beeld te krijgen van hun rendement en de impact van transacties die zij doen. Deze methode is vooral nuttig voor beleggers die vasthouden aan hun beleggingen tot de vervaldatum en die daarom geconfronteerd worden met de effecten van rentefluctuaties. Met de geamortiseerde kostprijsmethode kunnen beleggers betere beslissingen nemen over wanneer ze hun beleggingen moeten verkopen en welke beleggingen meer of minder risico met zich meebrengen.
Invloed op de financiële markten
De toepassing van geamortiseerde kostprijs heeft een belangrijke impact op de financiële markten. Obligaties die meer rente opleveren, hebben in het algemeen een hogere geamortiseerde kostprijs omdat er meer rente-rendement is. Beleggers gebruiken deze gegevens om te beslissen welke obligaties het meest geschikt zijn voor hun portefeuilles en hoeveel ze moeten betalen om hun beleggingen op de vervaldatum of eerder te verkopen.
Conclusie
In het kort is de geamortiseerde kostprijsmethode een waardevol instrument voor beleggers die willen weten wat hun echte rendement is op vastrentende effecten, vooral als zij die effecten tot de vervaldatum vasthouden. Deze methode biedt ook inzicht in welke beleggingen mogelijk meer of minder risico met zich meebrengen. Beleggers gebruiken dergelijke informatie om wijzer en beter doordachte beslissingen te nemen.